Drukuj

Co tydzień będziemy poruszać tematy bezpośrednio związane z tym problemem, który choć się zmniejsza, to niestety ciągle stanowi poważny problem. Ilość osób nim dotknięta jest zatrważająca. Tylko w 2012 roku według statystyk „niebieskiej karty” na policję zgłosiły się 76 tysięcy 993 ofiary przemocy w rodzinie.


Czym więc właściwie jest przemoc w rodzinie. Można porównać ją do choroby, która powoduje konsekwencje psychiczne, emocjonalne, finansowe i społeczne, oddziałując na kobiety, dzieci, rodziny oraz społeczności na całym świecie.

Przemoc w rodzinie to jednorazowe lub powtarzające się umyślne działanie na szkodę bliskiego lub zaniechanie działań koniecznych do ochrony zdrowia i życia osób najbliższych. Zjawisko to narusza podstawowe prawa człowieka, w tym prawo do życia i zdrowia oraz poszanowania godności osobistej, a władze publiczne mają obowiązek zapewnić wszystkim obywatelom równe traktowanie i poszanowanie ich praw i wolności.

Przemoc w rodzinie może przybierać różne formy:
przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej i ekonomicznej. W kolejnych odcinkach programu „moja rodzina – mój skarb” szerzej omówimy poszczególne formy przemocy, które mogą występować w polskich rodzinach.

Przemoc domowa może pojawić się w życiu każdego z nas, bez względu na wiek, płeć, poziom wykształcenia czy status materialny. Żaden człowiek nie jest jednak na nią skazany.
Brak reakcji na problem przemocy w rodzinie to ciche przyzwolenie na nią i nie może mieć usprawiedliwienia w funkcjonujących w świadomości społecznej mitach i stereotypach na temat przemocy, które pokazują fałszywy obraz tego problemu.


Przemoc domowa rzadko jest czynem jednorazowym. Zdecydowanie częściej jest procesem o długiej, nawet kilkunastoletniej historii. Ma tendencję do powtarzania się według zauważalnej prawidłowości. Nie zatrzymana w porę przemoc nasila się z czasem, a jej agresja wzrasta.
Osoba dotknięta przemocą musi zwrócić się po pomoc do odpowiednich instytucji, zapewnić bezpieczeństwo sobie i innym członkom rodziny, stopniowo uczyć się wyzwalać z przemocy i żyć na nowo bez przemocy.
Sprawca natomiast musi poddać się oddziaływaniom korekcyjno-edukacyjnym. Zachowania agresywne są zachowaniami wyuczonymi, można się ich oduczyć. Można też, przy wsparciu specjalistów, uczyć się właściwych zachowań i reakcji pozwalających uporać się ze złością i agresją tak, aby życie w rodzinie bez przemocy było możliwe.

Sprawco przemocy pamiętaj! każdy człowiek ma fundamentalne prawo do kierowania swoim życiem, wolnym od jakiejkolwiek przemocy.